AQUATOR ACI-301 بازدارنده خوردگی(محلول در آب و پخش شونده در روغن)
SOLVITOR ACI-301 بازدارنده خوردگی(محلول در روغن و پخش شونده در آب)
DASYNEP FC-20 شتاب دهنده سیستم های پلیمری بدون آب
ABAHARD AP-100 هاردنر آروماتیک پلی آمین اصلاح شده
ABAHARD 2100FC هاردنر فنالکامین با گیرش سریع
ABAHARD 2100L هاردنر فنالکامین با ویسکوزیته پایین
E.M.MICROSILICA دوده سیلیسی
از جمله دلایل نفوذپذيري بتن می‌توان به ریز تخلخل‌های میکروسکوپیک بین مصالح سنگی اشاره نمود که ناشی از کسری فیلر سنگدانه‌ها می‌باشد. لوله‌های مویین به وجود آمده در اثر تبخیر آب بتن نیز از جمله سایر دلایل مؤثر در نفوذپذیری بتن می‌باشند. بنابراین هرچه مقدار آب مصرفی جهت افزایش کارایی بتن بیشتر شود، با تبخیر آب در زمان انجام واکنش هیدراسیون میزان جمع‌شدگی (shrinkage) و نفوذپذیری شدت بیشتری پیدا می‌کند. برای رفع نقائص یاد شده مصرف همزمان مواد افزودنی ميكروسيليس براي افزايش دانسيته و ارتقای کیفی جزء چسباننده، و مواد كاهنده بسیار قوي آب بتن برای کاهش مقادیر لوله‌های موئین و بهبود تراکم بتن، در نفوذناپذیر نمودن مقاطع بتن‌ریزی شده بسيار مؤثر خواهند بود. به همین دلیل شرکت دانش بنیان صنایع شیمی ساختمان آبادگران در کنار افزودنی‌های کاهنده متنوع خود، ماده افزودنی میکروسیلیس را تحت عنوان دوده سیلیسی با کد E. M. MICROSILICA به بازار ارائه نموده است.
E.M.MICROSILICA پودری است به رنگ خاكستري روشن يا تيره كه حاوي حدود 96-94 % دی‌اکسید سیلیسیوم (SiO2) می‌باشد که از فرآیند تولید فروسیلیسیوم در کوره‌های قوس الکتریکی به دست می‌آید و برای ارتقای بعضی از خواص بتن در زمان ساخت، به بتن افزوده می‌شود.افزودن میكروسيليس به مخلوط بتن باعث مي‌گردد SiO2 فعال آن با محلول هيدروكسيد كلسيم آزاد Ca(OH)2 موجود در منافذ مویین بتن ترکیب گردد و كريستال سيلیکات كلسيم نامحلول توليد نمايد و در نهايت باعث تراكم ساختار خمير سيمان و افزايش مقاومت فشاری بتن گردد. E. M. MICROSILICA باعث افزایش مقاومت فرسایشی بتن و کاهش پتانسیل واکنش قلیایی سنگدانه‌ها می‌شود.
از ماده E.M.MICROSILICA به منظور ساخت بتن‌های با مقاومت فشاری زیاد و همچنین کاهش احتمال بروز پدیده سرطان بتن استفاده می‌گردد.
مقدار مصرف
E. M. MICROSILICA را مي توان در حدود 7 تا 12 درصد وزن سيمان به بتن افزود (با توجه به اينكه باعث افزايش مقاومت بتن مي گردد مي تـــوان جايگزين همان مقدار سيمان گردد) توجه: پودر ميكروسيليس خاصيت جذب آب دارد بنابراين بايد به همراه مواد کاهنده آب مورد استفاده قرار گیرد. درغير اين صورت باعث ترك خوردن بتن و كاهش كارایی و عدم تراكم بتن مي گردد.
روش مصرف
- مي تواند در زمان ساخت بتن با اجزاي خشك مخلوط گردد.
- مي تواند به مخلوط آماده بتن افزوده گردد و پس از اختلاط كامل عمل بتن ريزي آغاز گردد.
- می تواند با بخشی از آب بتن مخلوط و به صورت دوغاب به بتن اضافه گردد. نكته: بايد توجه داشت در هر دوحالت اختلاط برشمرده بخشي از ميكروسيليس به صورت كلوييد واكنش نداده، در بتن باقي مي ماند و اختلاط كامل آن به نوع بچينگ، سرعت اختلاط و حالت پره ها بستگي دارد كه عملاً غير ممكن است. لذا بهتر است پودر ميكروسيليس پيش از افزوده شدن به بتن با آب اختلاط و ماده كاهنده آب با بهره گيري از ميكسر پرسرعت ديسپرس گشته، سپس به بتن اضافه شود.
- افزودن میکروسیلیس به مخلوط بتن باعث می گردد SiO2 فعال آن با محلول هیدرو اکسید کلسیم 2 (Ca (OH آزاد موجود در منافذ موئین بتن ترکیب گردد و کریستال سیلیکات کلسیم نامحلول تولید نماید و در نهایت باعث تراکم ساختار خمیر سیمان و افزایش مقاومت بتن گردد.
- افزایش مقاومت فرسایشی بتن
- کاهش پتانسیل واکنش قلیایی سنگدانه ها
- ساخت بتن هایی با مقاومت فشاری زیاد
- کاهش احتمال بروز پدیده سرطان بتن
- حالت فیزیکی : پودر پوزولان
- رنگ : خاکستری روشن یا تیره
- شکل ذرات : کروی و غیر کریستاله ( آمورف )
- مدت نگهداری : دور از رطوبت به مدت نامحدود
- بهترین دمای نگهداری : 10+تا 30+ درجه سانتیگراد
- نوع بسته بندی : کیسه های بزرگ 300 الی 450 کیلوگرمی
- در صورت مصرف همزمان از چند ماده افزودني بتن حتماً با دفتر فني شركت تماس حاصل بفرماييد.
- حتماً هنگام كار با پودر ميكروسيليس از ماسك مخصوص براي جلوگيري از استنشاق پودر استفاده شود.
- در صورت استنشاق پودر ميكروسيليس سعي كنيد مقدار زيادي شير ميل كنيد.
ایجاد درزهای سرد یا قطع بتن های از پیش برنامه ریزی نشده ناشی از مشکلات اجرایی در کارگاه های ساختمانی، اثرات مخربی را بر دوام سازه به ویژه در سازه های آبی یا مقاطع تحت تهاجم یون های شیمیایی خواهد داشت. برای جلوگیری از این امر شرکت آبادگران نوارهای واتراستاپ ویژه ای را با نام ABABENTO-FLEX بر پایه سدیم بنتونیت طراحی و تولید نموده که این نوارها بر خلاف واتراستاپ های پی وی سی نيازي به جانمایی در زمان طراحی و جایگذاری پيش از آغاز بتن ريزي نداشته و صرفا به وسیله چسب یا ميخ فولادی در کاور بتنی و جلوی آرماتور سازه های آبی جایگذاری می شوند تا از تماس آرماتورها با آب در مقاطع درزها جلوگیری گردد. در طراحی این نوارهای آب بند به نحوی هوشمندانه از خواص پلیمرهای لاستیکی و بنتونیت استفاده شده تا خاصیت ارتجاعی و شکل پذیری زیادی به این نوارها داده و در عین حال مقطع مورد کاربرد را آب بند کنند. عملکرد فنی این ماده از طریق تورم پذیری بر اثر تماس با آب بوده و هرچه فشار هیدرواستاتیک افزایش می یابد، لایه‌های کوچک تشکیل دهنده واتراستاپ فشردگی بیشتری یافته و درزگیری محکم تری را انجام می دهند؛ بدین ترتیب یک آب‌بندی دائمی در مقاطع مورد بحث حاصل می گردد. مزیت ویژه این نوارها، محافظت از آرماتورهای موجود در سازه های آبی در برابر خوردگی است.
