ویژگی تغییر حجم گروت های سیمانی برای انتقال بار بین بیس پلیت و فونداسیون باید در نظر گرفته شود. این ویژگی، افزایش کنترل شده حجم گروت می باشد که منجر به پر شدن تمام فضاهای خالی می شود. پرکننده های سیمانی که شامل آب، سیمان و سنگدانه می باشند، می توانند بین صفحات قرار بگیرند و به مقاومت کافی برسند؛ اما چون ویژگی تغییر حجم را ندارند، به علت بروز جمع شدگی در حالت پلاستیک و پس از سخت شدن و نیز آب انداختگی، قادر به پر کردن کامل فضاهای خالی نخواهند بود. بنابراین در طراحی و تولید انواع گروت سیمانی از مواد افزودنی با مکانیزم افزایش حجم استفاده می شود تا کاهش حجم ذاتی ناشی از واکنش هیدراسیون سیمان در گروت جبران شود. بسته به میزان و نوع ماده افزودنی منبسط کننده مورد استفاده در طراحی گروت، این محصولات می توانند در رده فاقد جمع شدگی یا منبسط شونده قرار گیرند. در همین راستا استاندارد ملی ایران به شماره ۱۴۲۰۱ به موضوع اندازه گیری میزان جمع شدگی پلاستیک (خمیری) پرداخته است. از سوی دیگر استانداردهای شماره ۱۶۰۱۸ و ۱۷۰۳۹ به منظور اندازه گیری جمع شدگی ناشی از سخت شدن گروت و ملات تدوین شده اند.