P.A.PLAST-203 روان کننده بتن

از جمله اهداف استفاده از مواد افزودنی مطابق کمیته ACI212، افزایش حالت خمیری بتن بدون افزایش مقدار آب، کاهش آب انداختی و جداشدگی، تعویق یا تسریع زمان گیرش، تسریع افزایش مقاومت بتن در سنین اولیه، کاهش میزان حرارت زایی و افزایش دوام بتن در شرایط محیطی مشخص می­باشد. به طور کلی مواد افزودنی با هدف بهبود کارآیی، تسریع یا تعویق زمان گیرش و افزایش مقاومت در برابر عمل یخ زدگی، ترک خوردگی حرارتی، انبساط قلیایی سنگدانه­ها و محلول­های اسیدی و سولفاتی می­شوند. علت استفاده از روان کننده در بتن، بدست آوردن مقاومت بیشتر با کاهش نسبت آب به سیمان در روانی برابر و یا افزایش کارایی و سهولت در بتن ریزی با کاهش سیمان و کاهش هیدراسیون بتن می­باشد. به عبارتی اسلامپ بتن با روان کننده بدون تغییر مقدار آب افزایش می­یابد و یا مقدار آب با نگهداشتن روانی مورد نظر، کاهش می­یابد. میزان مجاز روان کننده بتن باتوجه به پایه شیمیایی آن متفاوت است و بهتر است که براساس دوز پیشنهادی کارخانه مصرف شود. از مضرات روان کننده بتن ناشی از استفاده غلط آن می­توان به تشکیل حباب هوا در بتن که باعث کاهش شدید وزن مخصوص و نوسانات شدید در پایایی و مقاومت بتن می­شود و همچنین آب انداختگی بتن اشاره کرد.

روان کننده بتن P.A.PLAST-203، کاهنده آب بتن و افزایش دهنده کارایی بتن با خاصیت گیرش نرمال می‌باشد. فرق بین مواد کاهنده آب معمولی و کاهنده آب قوی در این است که در مقایسه با مخلوط بتنی شاهد دارای روانی مشخص، کاهنده آب معمولی باید بتواند حداقل 5 درصد و کاهنده آب قوی حداقل 12 درصد، آب را کاهش دهد.

در طرح اختلاط بتن با روان کننده از مقدار آب و یا از مقدار سیمان مصرفی کاسته می‌شود. طریقه مصرف روان کننده های بتن بدین گونه است که می‌بایست به آب اختلاط اضافه گردیده و یا در برخی موارد بصورت مستقیم به مخلوط بتن اضافه گردد. برای اخذ راهنمایی های بیشتر از نحوه صحیح استفاده از روان کننده بتن و اطلاع از قیمت روان کننده بتن و همچنین میزان مجاز مصرف روان کننده، می­توانید با کارشناسان شرکت شیمی ساختمان آبادگران تماس حاصل فرمایید.