کاشت میلگرد یکی از روش‌های نوین و مؤثر در بازسازی و تقویت سازه‌های بتنی است. این روش، برای اتصال اجزای جدید به اجزای قدیمی و تحمل بارهای مختلف استفاده می‌شود. استاندارد ACI 355.4-11 دستورالعمل‌های جامعی برای ارزیابی عملکرد سیستم‌های کاشت میلگرد ارائه می‌دهد. در این مقاله، آزمون‌های مختلف بهره ‌برداری برای ارزیابی عملکرد میلگردهای کاشته شده بررسی شده و نقش هر آزمون در تضمین ایمنی و دوام سازه توضیح داده می‌شود.

کف پوش اپوکسی یک نوع کفپوش رزینی است که باعث ایجاد یک پوشش محکم، مقاوم، و ضد آب بر روی سطح کف می‌شود. کف پوش اپوکسی به دلیل چسبندگی بالا و قابلیت اتصال به سطوح مختلف مانند بتن، فلز، و چوب، در پروژه‌های ساختمانی و صنعتی به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شود.

قرن بیستم را به حق باید قرن پلیمرها دانست ، صنایع ساختمان  بزرگ ترین مصرف کننده مواد پلیمری، 25 تا 30 درصد از کل پلیمرها را مصرف میکند . عمده مصرف این پلیمرها را اپوکسی ها تشکیل می دهند که در موارد متعددی همچون اتصال بتن قدیم به جدید، پوشش های محافظتی، تزریق و غیره مصرف می شود. یکی از عمده موارد استفاده از اپوکسی ها در فرآیند کاشت میلگرد می باشد که به عنوان روشی مناسب جهت کاشت میلگرد ریشه استفاده می شود. تعریف مقاوم سازی برگرفته از استاندارد EN 1504 بهره گیری از سیستم ها و محصولاتی است که ظرفیت باربری سازه بتنی را افزایش داده و یا بازیابی کنند.

مقدمه

می توان گفت که موضوع مهار در بتن یکی از پیچیده ترین مباحث در حوزه طراحی و محاسبه می باشد که مطالعات متعددی به صورت آزمایشگاهی و نظری طی ده ها روی آن صورت پذیرفته است. مهارها در بتن کاربردهای بسیار وسیعی دارند. اتصال اعضای فولادی و بتنی از طریق صفحات فولادی و یا مهارهای مدفون در سازه های مرکب، صفحات پای ستون ها، کاشت میلگرد جدید در فرآیند مقاوم سازی سازه ها به منظور افزایش ظرفیت باربری و... نمونه هایی از این کاربردها محسوب می شوند.

مهارها عمدتا به دودسته تعبیه شده از پیش و کاشتنی تقسیم می شوند. در مهارهای کاشتنی دو حالت مکانیکی یا به صورت چسبی یا شیمیایی در بتن سخت شده مهار صورت می پذیرد. در این خصوص استاندارد ACI 355 در شرایط لرزه ای و آزمایشات شبیه سازی شده صحبت میکند که در اینجا به قسمتی از مطالب این استاندارد اشاره خواهیم کرد.

در حال حاضر در کشور مقاوم سازی یکی از با اهمیت ترین و حیاتی ترین موضوعات مطروحه در سازه ها می باشد . اهمیت این موضوع در شرایطی مشخص می شود که اثرات بلایای ویرانگر همچون زلزله مورد ارزیابی قرار گیرد. از آنجائیکه اکثر سازه های موجود در کشور ایران در برابر زلزله مقاوم نیستند و بیشتر این سازه ها زلزله مهمی را تجربه نکرده اند نیازمند مقاوم سازی هستند. همچنین با بررسی های انجام شده مشخص شده است که ضعف های طراحی و عدم رعایت دقیق آیین نامه ها به خصوص آیین نامه 2800 نیز قسمی دیگر از موارد نیازمند به مقاوم سازی را شامل می شوند.

امروزه مقاوم سازی سازه های بتنی موجود یا مرمت انها به منظور تحمل بارهای مضاعف طراحی ، بهبود نارسایی های ناشی ازفرسایش، افزایش شکل پذیری سازه یا سایر موارد با استفاده از مصالح مناسب و شیوه های اجرایی صحیح بطور متعارف انجام می گردد.

با توجه به شرایط ویژه کشور، ساختمان هاي زیادي در نواحي لرزه اي قرار گرفته اند که بر اساس آیين نامه هاي لرزه اي موجود نامناسب هستند. مقاوم سازی لرزه اي ساختمان هاي موجود یکي از موثرترین روش هاي کاهش این خطرات است. تحقيقات زیادي در مورد روش هاي متفاوت مقاوم سازی براي رسيدن به عملکرد لرزه اي مناسب صورت گرفته است. عملکرد لرزه اي سازه ها در صورتي که روش مناسب مقاوم سازی انتخاب نشود، بهبود نخواهد یافت. بنابراین نيازهاي اصلي بهسازي و تأثير تکنيک هاي متفاوت بهسازي قبل از انتخاب  طرح مقاوم سازي باید ملاحظه شود.