خوردگی بیش از حد فلزات یا ساختارهای بتنی از طریق تخریب ساختاری، واکنش های شیمیایی و سایش، عملکرد آنها را بدتر می کند و آنها را برای استفاده نامناسب می کند. خرابی سازه ها و تجهیزات ناشی از خوردگی، علاوه بر مسائل ایمنی، هزینه های زیادی را برای تعمیر یا تعویض ایجاد می کند. طبق داده‌های بین سال‌های 2013 و 2015، هزینه‌های جهانی مربوط به خوردگی، سالانه 2.5 تریلیون دلار آمریکا تخمین زده می‌شود که حدود 3.4 درصد از تولید ناخالص داخلی جهان (GDP) را نشان می‌دهد. راه های مختلفی برای کاهش خوردگی و در نتیجه افزایش عمر مفید سازه ها وجود دارد. رایج ترین روش استفاده از پوشش هایی است که که مانعی در برابر فرآیندهای خورنده در محیط های خشن ایجاد می کنند.

با این حال، این نوع حفاظت در طی فرآیندهای فیزیکی- شیمیایی ممکن است بی اثر شود. به عنوان مثال، پرتوهای فرابنفش و مادون قرمز شروع به تغییر خواص پوشش می کنند و آن را مستعد شکست، ترک یا ریزترک می کنند. هنگامی که یک ترک بر روی پوشش ایجاد می شود، مواد خورنده مانند آب و نمک که در محیط وجود دارند، ممکن است از طریق آسیب های ایجاد شده بر روی پوشش نفوذ کنند تا زمانی که به سطح زیرکار برسند. هنگامی که خوردگی در ماده ایجاد شد، پوشش دیگر قادر به محافظت از ناحیه آسیب دیده نخواهد بود. بنابراین انتخاب نوع پوشش بسیار حائز اهمیت میباشد. برای انتخاب مناسب ترین نوع پوشش محافظ باید ارزیابی دقیقی در خصوص میزان پاسخ گویی آن ماده نسبت به شرایط محیط صورت بگیرد. این ارزیابی و تست تحت اصول و قواعد استانداردهای معتبر انجام میشود.

به طور کلی بیشترین مشکلی که در پروژه های ساختمانی و مخازن برای آببندی سازه های تخصصی رخ می دهد درزهای انبساطی و اجرایی در قسمت کف و دیوار می باشد این بخش آسیب پذیرترین قسمت می باشد. این نوع پروژه ها عموماً در معرض بدترین شرایط جوی و آسیب های مکانیکی قرار دارند.دربسیاری از مواقع سیستم آببندی در فلاشینگ ها عملکرد رضایت بخشی ندارد چون نکات اجرایی در طراحی فلاشینگ ها به درستی انجام نشده است.

به جهت اجرای فلاشینگ ها،از روش های مختلفی استفاده می گردد که بهترین روش استفاده از ورق گالوانیزه می باشد.البته برای قسمت های مختلف از فلاشینگ های متفاوت استفاده می کنند.بررسی و کارشناسی نفر اجرایی از مشاهدات نمای خارجی ساختمان بسیار اهمیت دارد تا هیچ گونه روزنه و سوراخی از دید فرد بازرس پنهان نماند. بعد از مشخص شدن مشکلات مراحل اجرای فلاشینگ و اقدامات اولیه شروع می شود.

در مرحله اول آببندی در نمای خارجی ساختمان می بایست انجام شود تا برای اجرای فلاشینگ محدودیتی ایجاد نگردد.معمولاً برای این کار از مصالح ساختمانی استفاده می کنند تا قسمت های آسیب دیده بر اثر رطوبت و تغییرات آب و هوایی تعمیر شود.نکته ای که باید دراین مرحله مورد بررسی قرار گیرد این است که در اجرای فلاشینگ ها در جلوی پنجره ها،دیواره ها و پشت بام از شیب استفاده کنند تا در صورت بارش باران،آب در محل جمع نگردد.

سیمان از درهم آمیختن سنگ، خاک و آهک و آسیاب این سه جزء با یکدیگر بدست می آید.

کلینکر سیمان پرتلند فرآورده ای است مرکب که عمدتا از سیلیکات های کلسیم و آلومینات ها تشکیل شده و از واکنش حرارتی –شیمیایی مواد آهکی و رسی در کوره سیمان تا دمای معینی بدست می آید. سیمان چسباننده ای است آبی که از پودر نمودن کلینکر همراه با مقدار مناسبی سنگ گچ در آسیاب بدست می آید. سیمان در مجاورت آب و در اثر واکنش های هیدراسیون حرارت ایجاد می نماید و گیرش یافته و با گذشت زمان سخت می شود و در شرایط محیطی مناسب مقاومت پایداری را کسب می نماید. چنانچه این سیمان با آب و سنگدانه های مناسب، مخلوط شود ، ملات یا بتن با کارائی  و روانی مطلوب ایجاد می نماید که با گذشت زمان مقاومت های معینی را کسب می نماید و ثبات حجمی خود را در زمان های طولانی حفظ می کند و در رویارویی با  شرایط محیطی از دوام کافی برخوردار است.

همواره ترک های به خصوص ترک های سازه ای تهدید بزرگی برای سازه ها محسوب می شوند و متاثر از عوامل متعددی می باشند از این‌رو ترمیم و بازسازی سازه‌های بتنی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است به طوری­که هزینه‌های هنگفتی را به خود اختصاص می­دهد و هزینه ترمیم و محافظت با بالا رفتن سن سازه‌ به شکل چشمگیری افزایش می­یابد.

توسعه گسترده روش‌ها و مواد نوین برای ترمیم و محافظت سازه­ ها باعث شده است که نیاز به استاندارد برای چنین عملیاتی بیش از پیش احساس شود. به همین منظور استاندارد  EN 1504 جهت  بررسی و ترمیم سازه‌های بتنی تدوین شده است که با نگاهی به این استاندارد به بررسی موارد و موضوعات این پدیده می پردازیم.

پوشش های ضد حریق چیست؟

آتش که به عنوان یک بار چالش برانگیز شناخته می‌شود، می‌تواند شرایط خاصی را برای سازه نگهدارنده یک ساختمان ایجاد کند. برای مقابله با پیامدهای منفی آتش سوزی، مفهوم حفاظت از آتش، باید متناسب با کاربری خاص ساختمان درنظر گرفته شود. فولاد به خودی خود غیر قابل اشتعال است و هنگام قرار گرفتن در معرض آتش هیچ گاز مضری منتشر نمی کند. به این ترتیب، به بار حاصل از آتش سوزی ساختمان کمک نمی کند، با این حال ظرفیت باربری اجزای سازه فولادی ممکن است در صورت آتش سوزی کاهش یابد. اگر بازه زمانی تا رسیدن به دمای بحرانی یک جزء سازه ای، با دوره‌ی مقاومت آن جزء در برابر آتش (که مدنظر مقررات ساختمانی می‌باشد) مطابقت نداشته باشد، باید اقدامات حفاظتی انجام شود. استفاده از مواد محافظ حرارت، یا به عبارت دقیق تر، پوشش های ضد حریق، از جمله اقدامات حفاظتی غیر فعال در برابر آتش است. این مواد تضمین می کنند که سازه های فولادی هنگام قرار گرفتن در معرض آتش با افزایش زمان لازم برای رسیدن به دمای بحرانی (Tcrit) محافظت می شوند. بسته به نوع قطعه سازه و باری که به آن وارد می شود، این می تواند حدود 500 تا 750 درجه سانتیگراد باشد.

مطابق با استاندارد ACI 355-4 فصل هفتم در خصوص آزمایش های قابلیت اعتماد مهارها صحبت می شود. هدف از آزمایش های قابلیت اعتماد رد یا قبول تغییرات شرایط اجرا در محل نسبت به دستورالعمل تولید کننده نمی باشد. همچنین این آزمایش ها عملکرد مناسب سیستم مهاری را در تمام حالات ممکن و قابل پیش بینی خطاهای اجرایی را تضمین نمی کنند. هر چند فرض میگردد افرادی که عملیات نصب مهار را در محل انجام می دهند، طبق دستورالعمل تولید کننده دارای صلاحیت هستند، هر گونه انحراف سهوی محتمل از دستورالعمل تولید کننده به ویژه در رابطه با روش تمیزکاری حفره در آزمایش های قابلیت اعتماد مورد توجه قرار می گیرند.

رزین‌های اپوکسی و هاردنر ها یا عوامل پخت آن‌ها واکنش‌دهنده‌های همزمان در یک واکنش شیمیایی در زمان اختلاط کفپوش اپوکسی هستند. تناسب رزین و هاردنر بسیار مهم است. این دو باید در نسبت‌های بسیار مشخصی با هم ترکیب شوند و باید کاملاً مخلوط شوند تا در ترکیب مخلوط همگن ایجاد شود و واکنش کامل را تضمین کند. دمای اجزای ترکیب اپوکسی می تواند تا حد زیادی بر روند اختلاط تأثیر بگذارد و ممکن است نیاز به تنظیم دما باشد.  در این مقاله به صورت جزیی تری به موضوع آماده سازی مواد کفپوش ها و مواد ترمیمی آنها در عملیات اجرای کفپوش اپوکسی طبق دستورالعمل ACI 503  پرداخته می شود. 

بتن پلیمری (PC) با خواص مکانیکی و شیمیایی مناسب تهیه شد.  ویژگی های بتن پلیمری به نوع رزین و مواد پرکننده بستگی دارد. این مقاله پژوهشی،  بررسی مقاومت شیمیایی بتن های پلیمری در ترکیبات شیمیایی مختلف را ارائه می دهد.در این پژوهش از رزین اپوکسی در ساخت نمونه های بتن پلیمری استفاده شده است و بلوک های نمونه در معرض حملات اسیدی قوی و قلیایی قرار گرفتند. افت بسیار ناچیز مقاومت فشاری نمونه های در معرض محیط خورنده مشاهده شد.  استحکام محیط خورنده تأثیر قابل توجهی بر مقاومت شیمیایی نمونه های بتن پلیمری داشت. ترکیب مورد نظر از ترکیب شیمیایی بهینه اپوکسی مورد استفاده و آزمایش قرار گرفت، شایان ذکر است که در تمام محیط های خورنده این نمونه ها، تمام شرایط آزمایش طراحی شده را با موفقیت پشت سر گذاشتند.

واتراستاپ یکی از عناصر مورد استفاده در آب بندی سازه های بتنی  به عنوان یک دیافراگم ضد آب و با هدف جلوگیری از عبور سیالات در درزهای ساختمانی که تحت فشار هیدرواستاتیکی هستند طراحی و مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین این محصول قابلیت حرکت در جهت عرضی و جانبی در جایگاه خود را دارد.

سازه های بتنی که معمولا با هدف ذخیره سازی یا انتقال انواع سیالات ساخته می شوند در برابر عواملی چون آب، گل و رطوبت آسیب پذیر هستند. بنابراین استفاده از انواع نوارهای واتراستاپ بخشی ضروری از فرایند ساخت و ساز می باشد.

واتراستاپ PVC از یک ماده پلاستیکی الاستومری شامل پلی وینیل کلرید درجه بالا، رزین مخصوص و برخی افزودنی های شیمیایی مانند نرم کننده ها و تثبیت کننده ها اکسترود می شود. متریال بالا باعث می شود واتراستاپ های پی وی سی با ویژگی ها و مزایای متنوعی بی نظیر باشد.