در حدود بیش از صد سال پیش در کشور ایالات متحده آمریکا، شرکت (UL) underwriters laboratory با هدف تست ایمنی محصولات مختلف تولیدی پایه گذاری شد و توانست مجوز فعالیت از سوی اداره ایمنی و بهداشت حرفه ­ای آمریکا (OSHA) را کسب کند. با گسترش فعالیت این شرکت، استانداردهایUL به عنوان یکی از شناخته شده ترین و معتبر ترین موضوعات در حوزه حریق، تبدیل شدند. به طور کلی، نشان استاندارد UL بر روی هر محصولی، نشانگر اعتبار جهانی آن محصول است.

جایگذاری و نصب صحیح صفحه ستون (Base Plate) بر روی فونداسیون ‌در سازه‌های فولادی و ماشین‌آلات ایستا یا مرتعش یکی از مراحل حساس و دقیق اجرایی می‌باشد.

با پیچیده‌ و بزرگ‌تر شدن ابعاد سازه‌ها و به تبع آن توسعه یافتن رفتارهای سازه‌ای نیاز به افزایش حساسیت در انتخاب مواد و مصالح کاربردی برای نصب و رگلاژ صفحه ستون‌ها به منظورحصول اطمینان از تسهیل انتقال بار و تنش‌های وارده به فونداسیون و بستر آن، برای افزایش عمر مفید و دوام سازه امری اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. در این راستا شاخص‌هایی نظیر مقاومت‌های مکانیکی، نحوه اجرا، تراکم، حفظ پیوستگی و ... همواره مد نظر متخصصین قرار گرفته است. "گروه دانش بنیان صنایع شیمی ساختمان آبادگران" با تجزیه و تحلیل شاخص‌های مد نظر طراحان و لحاظ نمودن موارد دیگری نظیر محدودیت‌ها و عوامل محیطی و اجرایی اقدام به طراحی طیف متنوعی از مواد گروت با بنیان‌های مختلف سیمانی و رزینی نموده است که ذیلا به خواص کیفی و دامنه کاربرد آنها اشاره شده است.

این استاندارد اروپایی در سه نسخه رسمی (انگلیسی، فرانسوی، آلمانی) وجود دارد. نسخه ای به هر زبان دیگری که با ترجمه ساخته شده است، تحت مسئولیت یکی از اعضای CEN به زبان خودش و به دبیرخانه مرکزی اطلاع داده شده است، همان وضعیت رسمی را دارد.
این سند (EN 993-19:2004) توسط کمیته فنی CEN/TC 187 "محصولات و مواد نسوز" تهیه شده است که دبیرخانه آن توسط BSI برگزار می شود.

مقاومت در برابر آتش، به قابلیت یک ماده یا سیستم برای تحمل آتش و یا ایجاد حفاظ مقاوم در برابر آن گفته می­شود. بتن مسلح، به دلیل وجود سیمان و سایر ترکیبات، ذاتاً در برابر آتش مقاوم است. ساختمان های بتن آرمه در طول سالیان مختلف، در مقابله با آتش عملکرد خوبی از خود نشان داده­اند. در این گزارش بر جنبه­های مقاومت در برابر آتش ساختمان ­های بتنی مسلح تمرکز خواهیم داشت.

امروزه مواد عایق حرارتی کاربرد گسترده‌ای در تجارت ساختمان دارند. آن‌ها هم برای عایق‌کاری ساختمان‌ها و هم برای افزایش مقاومت در برابر آتش سازه‌های فولادی استفاده می‌شوند. استفاده از مواد ایجادکننده لایه محافظ، یکی از راه‌های افزایش مقاومت سازه‌های فولادی در برابر آتش است. آزمایش‌های مقاومت در برابر آتش به منظور تعیین مقادیر عددی مقاومت سازه‌های ساختمانی در برابر آتش با پوشش مناسب انجام می‌شود. مقاومت در برابر آتش به عنوان توانایی سازه‌های ساختمان برای مقاومت در برابر دمای بالا برای مدت زمان معین تحت محیط شبیه‌سازی شده آتش شناخته می‌شود. در مواردی که اعضای فولادی سازه‌ای نیاز به مقاومت در برابر آتش سوزی بالاتری دارند، می‌توان آن‌ها را با استفاده از مواد عایق محافظت کرد.

پوشش های ضد حریق چیست؟

آتش که به عنوان یک بار چالش برانگیز شناخته می‌شود، می‌تواند شرایط خاصی را برای سازه نگهدارنده یک ساختمان ایجاد کند. برای مقابله با پیامدهای منفی آتش سوزی، مفهوم حفاظت از آتش، باید متناسب با کاربری خاص ساختمان درنظر گرفته شود. فولاد به خودی خود غیر قابل اشتعال است و هنگام قرار گرفتن در معرض آتش هیچ گاز مضری منتشر نمی کند. به این ترتیب، به بار حاصل از آتش سوزی ساختمان کمک نمی کند، با این حال ظرفیت باربری اجزای سازه فولادی ممکن است در صورت آتش سوزی کاهش یابد. اگر بازه زمانی تا رسیدن به دمای بحرانی یک جزء سازه ای، با دوره‌ی مقاومت آن جزء در برابر آتش (که مدنظر مقررات ساختمانی می‌باشد) مطابقت نداشته باشد، باید اقدامات حفاظتی انجام شود. استفاده از مواد محافظ حرارت، یا به عبارت دقیق تر، پوشش های ضد حریق، از جمله اقدامات حفاظتی غیر فعال در برابر آتش است. این مواد تضمین می کنند که سازه های فولادی هنگام قرار گرفتن در معرض آتش با افزایش زمان لازم برای رسیدن به دمای بحرانی (Tcrit) محافظت می شوند. بسته به نوع قطعه سازه و باری که به آن وارد می شود، این می تواند حدود 500 تا 750 درجه سانتیگراد باشد.

تلفات آتش سوزی یکی از فاجعه های مهم قابل پیشگیری در تمدن مدرن است. هر ساله آتش سوزی باعث خسارات جانی و مالی قابل توجهی می شود. بنابراین، تمرکز زیادی بر روی تحقیقات درخصوص مقابله با آتش به منظور جلوگیری از تلفات جانی و دارایی ها انجام میشود. اخیراً، پروژه‌های ساختمانی بزرگ و چند طبقه عمدتاً از فولاد سازه‌ای به عنوان مصالح ساختمانی برای ایجاد شکل سازه استفاده می‌کنند که امکان انعطاف در طراحی، استحکام تحمل بار بهتر و صرفه‌جویی قابل توجه در زمان را فراهم می‌کند. به عنوان مثال، ساختمان‌های بلند با ستون‌ها و تیرهای فولادی، مراکز همایش با خرپاهای فولادی، و بخش‌های بزرگی از استادیوم‌ها با تکیه‌گاه‌های فولادی ساخته می‌شوند.

تعدادي عضو فولادي كوتاه با مقاطع I يا H يا توخالي، محافظت شده با يـك سـامانه محافظ در برابر آتش، در كوره مطابق با روش ارائه شده در استاندارد 1-1363 EN در معرض حرارت قرار ميگيرند. ستونها يا تيرهاي تحت بار و بدون بار كـه بـه ايـن شـكل حـرارت داده مـيشـوند، اطلاعاتي در خصوص توانايي سامانه محافظ در برابـر آتـش بـراي سـالم و چسـبيده ماندن به مقاطع فولادي مورد آزمون، ارائه ميكنند (قابليت چسبندگي). روش آزمون تيرهاي تحت بار در اين بخش از روش آزمون به نحـوي طراحـي شـده است كه حداكثر تغيير شكل تحت تأثير بار و حـرارت ايجـاد شود. اگر نرخ تغيير شكل از مقدار مشـخص شـده در اسـتاندارد 1-1363 EN تجـاوز كند، رسيدن به يك سيام طول دهانه ممكن است عملي نباشد. توصيه ميشود كه آزمونها تا زماني كه دماي فولاد به حداكثر مقدار متناسب با كاربرد اين دادهها برسد، ادامه يابند. زماني كه چندين آزمونه به صورت همزمان آزمون ميشوند، بايد دقت كافي بـه عمـل آيد تا هر يك به صورت كافي و مشابه در معرض شرايط تعيين شده براي آزمون قرار گيرند. 

در این مقاله رفتار و مقاومت بتن های معمولی، متراکم و خودتراکم در برابر آتش مورد بحث قرار میگیرد.

بتن و اجزای تشکیل دهنده آن از مصالح با مقاومت زیاد در مقابل آتش می باشند که با این وجود در زمان وقوع آتش و بالا رفتن دما تغییرات شیمیایی و همچنین ابعادی بتن و نهایتا کاهش مقاومت مکانیکی آن به وجود خواهد آمد. شاخصه هایی در بتن وجود دارد که به آن موضوع را می توان به تاخیر بیندازد از جمله وجود آب هیدراته، گرمای ویژه بالای بتن و همچنین هدایت حرارتی کم آن، اما در مقابل آن، پدیده شکست بتن و ترکیدن آن می تواند باعث کاهش مقاومت آن شود. از میان این علت ها و موارد ذکر شده، فشار بخار مهمترین علت شکست بتن و ترکیدن آن شناخته شده است.

هم زمان با گرم شدن بتن و بالا رفتن دمای آن، رطوبت موجود به شکل بخار و مایع در داخل بدنه بتن انتقال پیدا کرده و نهایتا در یک فاصله مشخص، فشار بخار به حداکثر خود می رسد. این فاصله برای بتن های خود متراکم، در حدود 5 الی 10 میلیمتر شناخته شده که نسبت به بتن های معمولی بسیار کمتر است.

عواملی که در ترکیدن بتن تاثیر خواهند داشت, علاوه بر فشار بخار و مقدار رطوبت موجود در بتن، میزان گرمایش ، نفوذپذیری، مقدار تخلخل و حفره های موجود در بتن نیز می باشد. در بتن های خود متراکم، عوامل ترکیدگی بتن در مقابل آتش بسیار حائز اهمیت بوده و این موضوع به دلیل حجم بالای مصالح پودری، تراکم آنها و افزودنی های بتن استفاده شده می باشد.

از بهترین روش های  محافظت سازه فولادي در برابر آتش، ارتقاء ايمني سازه از طريق به تعویق انداختن نرخ افزایش دماي فولاد است تا برای تخليه شـدن ساختمان و يا خاموش کردن آتش و مواد قابل اشتعال بدون خرابي سازه، زمان کافی داشته باشیم. ايـن نـوع روش ها كه شامل عايق كردن فولاد در برابر گرمـا اسـت، جـزو روشهـاي غيـر فعـال محافظت در برابر آتش مي باشند.

پوشش هاي معدني پاششي، رنگهاي پف كننـده، تختــه هــاي معــدني و غيــره از انواع پوشش های حفاظتی سازه در برابر آتش می باشند.