فصل ششم از کتاب ترمیم بتن آبادگران بر اساس EN1504  به 11 مورد از اصول و روش‌های طراحی پرداخته است که در این مقاله به  اصول و روش‌های طراحی برپایه EN1504 اصل 2 کنترل رطوبت می‌پردازیم.

هدف از اصل 2 تنظیم و تثبیت مقدار رطوبت بتن در یک محدوده معین، برای کنترل واکنش‌های مخرب است. در این حالت بتن اجازه خشک شدن دارد و از افزایش رطوبت آن جلوگیری شده است. این روش اغلب برای کنترل واکنش قلیایی- سیلیسی، تهاجم سولفاتی یا تخریب بر اثر سیکل یخ‎‌زدن- ذوب شدن به‌کار می‌رود.

سامانه‌های حفاظت از سطح، اصل اساسی فرایند ترمیم و بازسازی بتن است که به منظور افزایش مقاومت، دوام، و عمر مفید بتن در مواجهه با عوامل خوردگی، ترکیدگی، و سایر زیان‌آورها طراحی شده‌اند. این سیستم‌ها باعث بهبود کیفیت و عمر مفید بتن می‌شوند و در مقابل زیان‌های احتمالی مرتبط با شرایط محیطی و بارهای خدمتی محافظت می‌کنند. استفاده از این سیستم‌ها در ساخت و نگهداری سازه‌های بتنی می‌تواند هزینه‌های نگهداری را کاهش داده و ایمنی سازه‌ها را تضمین کند.در ادامه انواع روش‌های حفاظت از سطح را مورد بررسی قرار میدهیم:

کلیه مواد با گذشت زمان در مجاورت شرایط محیطی درگیر آسیبهای سطحی می‌شوند. بنابراین با توجه به نوع و عوامل ایجاد کننده خوردگی از آنها محافظت میگردد. مهم‌ترین عوامل ایجاد خوردگی عوامل فیزیکی یا مکانیکی، عوامل شیمیایی، عوامل الکتریکی، عوامل میکروبیولوژیکی، عوامل دمایی و عوامل الکتروشیمیایی میباشد. امروزه با گسترش صنعت و افزایش نیاز به حفاظت از مواد، راهکارهای گسترده ای برای هر پروژه، با توجه به شرایط و بررسی عوامل آن و الزامات اجرایی ارائه میگردد. یکی از این پوشش های محافظتی قابل ارائه ملات های مقاوم شیمیایی میباشد که در ادامه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

طبق استاندارد  8044 2010 خوردگی تعامل شیمیایی و فیزیکی بین یک فلز و محیط آن است که منجر به تغییراتی در خواص فلز می گردد و ممکن است منجر به اختلالات عملکردی قابل توجهی در فلز، محیط زیست یا سیستم فنی شود. خوردگی زمانی دیده می شود که تغییری در خواص فلز یا سیستم ایجاد شود که می تواند منجر به نتیجه نامطلوب شود. این امر می تواند باعث نقص جزیی و یا خرابی کامل سیستم های فنی گردد که آسیب اقتصادی بزرگ و حتی ایجاد خطر برای مردم می شود.

بتن به دلایل ذاتی نفوذپذیر است.تخلخل بتن که ناشی از لوله های مویین درون آن است باعث شده که بتن در شرایط مختلف محیطی آسیب پذیر باشد.به همین جهت پوشش ها و سیستم های محافظتی مختلفی جهت محافظت و افزایش طول عمر و دوام بتن طراحی شده که در این مقاله به انواع آن و ویژگی های هریک می پردازیم.

ملات مقاوم شیمیایی برای پوشش دهی سطوح بتنی در معرض خوردگی شدید و همچنین نصب و چسباندن کاشی های ضد اسید مورد استفاده قرار می گیرد. ملات مقاوم شیمیایی علاوه بر استحکام مکانیکی فوق العاده و نیز چسبندگی بالا از پایداری بسیار عالی در مقابل انواع اسیدهای قوی آلی، معدنی ، حلالها ، روغن ها ، نمک ها و مواد خورنده دیگر دارند.

برخی ویژگی های ملات مقاوم شیمیایی مطابق روش های آزمون زیر تعیین می گردند:

زمان کارایی و زمان تنظیم - روش‌های تست C 308.

بتن امروزه یکی از پرمصرف ترین مصالح ساختمانی است که به صورت ویژه در عملیات کف سازی قرار میگیرد. بتن به عنوان یک ماده ساختمانی فوق‌العاده قوی و مستحکم است، اما وقتی صحبت از سطوح کف به میان می‌آید بتن می‌تواند فرسودگی و ترکهای بسیاری را تجربه کند و در معرض بارهای بسیار سنگین قرار گیرد.

پوشش های محافظ بتن به هر پوششی گفته می شود که به محافظت از سطح بتن در برابر مواردی مانند سایش و ترک های عمومی، فروریختن، رطوبت، آسیب طوفان، سایش، آسیب ناشی از مواد شیمیایی خشن و غیره کمک می کند. سطوح بتنی بیرونی اغلب با افزودن چند لایه رنگ محافظت می‌شوند. وقتی صحبت از مناطق پرتردد مانند کف‌های بتنی می‌شود اغلب استفاده از یک لایه رنگ به اندازه کافی خوب نیست.

ملات‌های مقاوم شیمیایی ملات هایی هستند که در برابر اسید ها و قلیاها مقاوم هستند که در صنایعی که در آن ها مواد خورنده تولید و یا مصرف می شود، عمدتاً برای ایجاد پوشش‌ محافظ شیمیایی استفاده می‌شوند. این ملات ها با ساختار غیرقابل نفوذ و مقاومت شیمیایی بسیار بالا در برابر طیف وسیعی از اسیدها، قلیاها و هیدروکربن ها شناخته می شوند.
ملات های مقاوم شیمیایی بر پایه طیف متنوعی از رزین های مختلف مانند رزین های فوران، پتاسیم سیلیکات، فنولیک، وینیل استر و رزین های اپوکسی ارائه می شوند که هر کدام گستره ای از مقاومت های مکانیکی و شیمیایی را پوشش می دهند.

خوردگی، تجزیه سطحی فلزات و آلیاژها در محیط های خاص است. برخی از فلزات اساساً مقاومت به خوردگی بالایی نسبت به سایرین از خود نشان می دهند و این را می توان به عوامل متعددی مانند ترکیبات شیمیایی آنها، ماهیت خود واکنش های الکتروشیمیایی و موارد دیگر نسبت داد. مقاومت به خوردگی فلزات را می توان بر حسب توانایی آن ها در تحمل شرایط تهاجمی تعریف کرد. که این موضوع تا حد زیادی طول عمر عملیاتی قطعات را تعیین می کند. با این حال، تعاریف متعددی از خوردگی وجود دارد و طبق اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی (IUPAC) خوردگی، واکنش سطحی غیرقابل برگشت یک ماده (فلز، سرامیک و پلیمر) با محیط آن است که منجر به مصرف مواد یا انحلال مواد می شود. 

برخی از فناوری‌های باتری، به‌ویژه باتری‌های اسید سرب مانند آن‌هایی که در سیستم‌های منبع تغذیه بدون وقفه (UPS) استفاده می‌شوند، می‌توانند سطوح قابل اشتعال هیدروژن را در حین کار آزاد کنند. کانتینرهایی که این نوع باتری ها را در خود جای می دهند به فن های ضد انفجار تخصصی و تهویه مطبوع برای خنک سازی نیاز دارند تا از احتمال انفجار مخرب و بالقوه کشنده جلوگیری شود .

وظیفه باتری ذخیره الکتریسیته به صورت انرژی شیمیایی و تبدیل  آن به انرژی الکتریکی است. باتری های مستقر در اتاق های باتری حاوی مواد خورنده مانند اسید سولفوریک, هیدروکسید پتاسیم و ... هستند بنابراین اتاق های باتری می بایست در برابر این مواد خورنده و نشتی های آنها محافظت گردند و در برابر این اسیدها مقاوم شوند .