خوردگی، تجزیه سطحی فلزات و آلیاژها در محیط های خاص است. برخی از فلزات اساساً مقاومت به خوردگی بالایی نسبت به سایرین از خود نشان می دهند و این را می توان به عوامل متعددی مانند ترکیبات شیمیایی آنها، ماهیت خود واکنش های الکتروشیمیایی و موارد دیگر نسبت داد. مقاومت به خوردگی فلزات را می توان بر حسب توانایی آن ها در تحمل شرایط تهاجمی تعریف کرد. که این موضوع تا حد زیادی طول عمر عملیاتی قطعات را تعیین می کند. با این حال، تعاریف متعددی از خوردگی وجود دارد و طبق اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی (IUPAC) خوردگی، واکنش سطحی غیرقابل برگشت یک ماده (فلز، سرامیک و پلیمر) با محیط آن است که منجر به مصرف مواد یا انحلال مواد می شود. 

بتن، ساختاری است که ممکن است توسط عومل مختلفی در معرض آسیب و در نهایت تخریب قرار بگیرد. درصورتی که سیستم های کفپوش به درستی انتخاب و اجرا شوند، آسیب‌های احتمالی وارد بر بتن؛ که می‌تواند ناشی از ضربه، سایش و مواد شیمیایی باشد، محافظت کند. کفسازی ممکن از به دو صورت سیمانی و یا پلیمری انجام شود. به دلیل گستردگی موضوعی در خصوص کفسازی ها، تمرکز این مقاله بر روی کفسازی بر روی استفاده از محصولات پلیمری است. کفپوش‌های پلیمری(اپوکسی/پلی اورتان) از جمله کفپوش هایی است که امروزه به واسطه ویژگی های برتری که دارد، مورد توجه سازندگان و مخاطبان، در محیط هایی مانند مجتمع های تجری و تفریحی، سوله ها، داروسازی ها، بیمارستان ها و غیره قرارگرفته است. استانداردهای متعدد، مقالات، کتاب ها و گزارش های فنی در مورد بسیاری از جنبه های کفپوش پلیمری برای بتن توسط SSPC ، ICRI، NACE و سایر سازمان ها منتشر شده است. استفاده از این دستورالعمل ها میتواند به ترمیم کفسازی، اجرای با کیفیت و دوام طولانی مدت آن کمک کند.

قرن بیستم را به حق باید قرن پلیمرها دانست ، صنایع ساختمان  بزرگ ترین مصرف کننده مواد پلیمری، 25 تا 30 درصد از کل پلیمرها را مصرف میکند . عمده مصرف این پلیمرها را اپوکسی ها تشکیل می دهند که در موارد متعددی همچون اتصال بتن قدیم به جدید، پوشش های محافظتی، تزریق و غیره مصرف می شود. یکی از عمده موارد استفاده از اپوکسی ها در فرآیند کاشت میلگرد می باشد که به عنوان روشی مناسب جهت کاشت میلگرد ریشه استفاده می شود. تعریف مقاوم سازی برگرفته از استاندارد EN 1504 بهره گیری از سیستم ها و محصولاتی است که ظرفیت باربری سازه بتنی را افزایش داده و یا بازیابی کنند.

امروزه بتن های پاششی به دلیل سهولت اجرا و نیز سرعت بالای بتن ریزی، به یکی از گزینه های در دسترس برای بتن ریزی تبدیل گردیده است. کاربردهای این نوع از بتن ها به ویژه در تونل سازی و سدسازی موجب شده است تا این نوع از بتن ها در کانون توجه مهندسان این حوزه ها قرار بگیرد.  به دلیل مزیت های موجود در بتن ریزی به روش پاششی، امروزه توجه به ویژگی های افزودنی های مورد استفاده در این نوع از بتن ها در اولویت مهندسان راه و ساختمان قرار گرفته است. طبق تعریف استاندارد ملی ایران، موادی که قبل از یا در حین فرایند پاشش، در مقادیر حداکثر 5 درصد وزن سیمان، به منظور اصلاح خصوصیات مخلوط تازه و یا سخت شده به مخلوط بتن اضافه می گردند، افزودنی های بتن پاششی نام دارند. البته این مورد در افزودنی های زودگیرکننده بتن پاششی می تواند تا حداکثر 12 درصد وزن سیمان نیز به مخلوط اضافه شود.در این مقاله به صورت خلاصه به برخی از الزامات ملی و بین المللی افزودنی های بتن های پاششی پرداخته می شود.

برخی از فناوری‌های باتری، به‌ویژه باتری‌های اسید سرب مانند آن‌هایی که در سیستم‌های منبع تغذیه بدون وقفه (UPS) استفاده می‌شوند، می‌توانند سطوح قابل اشتعال هیدروژن را در حین کار آزاد کنند. کانتینرهایی که این نوع باتری ها را در خود جای می دهند به فن های ضد انفجار تخصصی و تهویه مطبوع برای خنک سازی نیاز دارند تا از احتمال انفجار مخرب و بالقوه کشنده جلوگیری شود .

وظیفه باتری ذخیره الکتریسیته به صورت انرژی شیمیایی و تبدیل  آن به انرژی الکتریکی است. باتری های مستقر در اتاق های باتری حاوی مواد خورنده مانند اسید سولفوریک, هیدروکسید پتاسیم و ... هستند بنابراین اتاق های باتری می بایست در برابر این مواد خورنده و نشتی های آنها محافظت گردند و در برابر این اسیدها مقاوم شوند .

سواحل و جزایر خلیج فارس از نظر آب وهوایی یکی از مناطق خاص جهان است. درجه حرارت در این منطقه به علت نزدیکی به خط استوا نسبت به مناطق دیگر کشورها بالاست تغییرات درجه حرارت در شبانه روز و در طول سال نیز بسیار متغیر است. همچنین به علت آنکه آب خلیج فارس که وسعتی حدود 200.000 km² دارد فقط از طریق تنگه هرمز به عرض 35 کیلومتر با آب های آزاد جهان در ارتباط است و دورترین منطقه خلیج فارس تا این تنگه حدود 1900 کیلومتر فاصله دارد، درصد املاح موجود در این آب از آبهای آزاد دیگر جهان بیشتر است، اگر میزان نمک های اصلی موجود در آب خلیج فارس را با آبهای آزاد مقایسه کنیم می بینیم نسبت سولفات سدیم و کلرورسدیم که دوعامل عمده از املاح بتن هستند، در خلیج فارس 17 درصد بالاتر از بیشترین حد نمک های مشابه در آب های آزاد است.

یکی از رویکردهای مقابله با نیروی طبیعی زلزله استفاده از مواد ساختمانی نوین با ویژگی های لرزه ای مناسب می باشد. همچنین به دنبال فرسودگی سازه های زیربنائی و نیاز به تقویت سازه ها برای برآورده کردن الزامات سخت گیرانه طراحی، طی دودهه اخیر تاکید فراوانی بر مقاوم سازی اصولی درسراسر جهان صورت گرفته است. ازطرفی بهسازی لرزه ای به خصوص درمناطق زلزله خیز، روشFRP  را به عنوان یک روش تکنولوژیک  دارای اهمیت نموده است.

ديوارهاي برشي بتن آرمه به عنوان سيستم مقاوم در برابر بارهاي لرزه اي در سازه هاي بلند مرتبه در تمام نقاط دنيا مورد استفاده قرار مي گيرند. تغيير در نيازهاي آيين نامه اي، و عوامل مخرب باعث شده تا بعضي از ديوارهاي برشي براي ادامه عمر خدمت ضعيف باشند. در همین راستا استفاده از الیاف های کامپوزیتی یا به صورت دقیقتر سیستم FRP به عنوان روشی کارآمد برای اصلاح این مقاطع در نظر گرفته می شود.

براساس تعاریفی که از بتن ارائه شده، بتن تشکیل شده از سه ماده اصلی، که عبارتند از ترکیب شن، ماسه و سیمان با آب  را تشکیل می دهند. بتن یکی از مهم ترین مواد ساختمانی است و مصرف آن در همه کشورها و مناطق جهان، به دلایل متعدد در حال افزایش است. اجزای آن همه جا در دسترس و نسبتا ارزان هستند و تولید آن ممکن است نسبتا ساده باشد. کاربرد آن انواع مختلفی از ساختمان ها و زیر ساخت های زیربنایی را پوشش می دهد. از ویژگی های مطلوب بتن قابلیت استفاده آن در هر شکل و قالب است اما از خواص نامطلوب آن می توان به مقاومت کششی خیلی پایین و مقاومت کم در برابر ترک خوردگی اشاره کرد. با توجه به مقاومت کششی بسیار پایین بتن و شکننده بودن آن ممکن است در صورت بروز وقایع طبیعی مانند زلزله یا طوفان‌های شدید سازه‌های بتنی دچار ریزش شوند. به منظور مقابله با این مشکل از الیاف استفاده می شود.

عدم چسبندگی مخلوط‌های سیمانی جدید به مخلوط‌های سیمانی قدیمی یکی از مسائل کارگاهی قابل توجه و نگران کننده برای دست‌اندرکاران عمده پروژه های عمرانی می‌باشد. محل‌های قطع بتن‌ریزی (درزهای اجرایی و سرد) همواره از این نظر در کانون توجه قرار داشته‌اند. در صورتی که یکپارچگی بتن در مقاطع تحت بتن‌ریزی بنا به دلایل اجرایی حفظ نشود، درزهای سرد به‌وجود می‌آیند که مقطع در ظاهر یکپارچه دیده می‌شود اما در زمان بهره‌برداری متوجه عبور سیال یا بروز نشت از این مقاطع می‌گردیم. این مقاطع ضعیف صدمات جبران ناپذیری به مقاومت و دوام سازه وارد نموده و شدت پدیده خوردگی در این مقاطع زیاد خواهد بود که باعث خسارت‌های اقتصادی و در نتیجه کاهش عمر مفید سازه می‌گردند.

چسب بتن در واقع عامل چسباننده بتن تازه به بتن به بتن سخت شده می باشد. این چسب در امر مقاوم سازی و همچنین ساخت و ساز بسیار کاربرد داشته که بطور کلی میزان چسبندگی بتن را با سطح قدیمی بسیار افزایش می‌دهد. این ماده بر اساس استاندارد ملی 19224 و C881 و قابل بررسی می باشد.

غشاهای سیمانی ترکیبات سیمانی هیدرولیکی خاص، صلب و سخت هستند که پس از سخت شدن یک پوشش سیمانی آب بند ساز ایجاد می کنند. غشاهای سیمانی که معمولا خودکیور شونده، از پیش آماده شده و بسته بندی شده هستند، ممکن است برای استفاده فقط به اضافه کردن آب نیاز داشته باشند. برخی از تولیدکنندگان، موادی با قابلیت تحمل ترافیک عبوری عرضه می نمایند که می تواند در معرض رفت و آمد صنعتی و تجاری قرار گیرد. همچنین این مواد قابل استفاده برای درزبندی درزها، ترک ها، خلل و فرج و پستی  بلندی ها و کنج ها می باشند. ضخامت کاربردی آنها معمولا بین یک هشتم تا یک چهارم اینچ ( 3 تا 6 میلیمتر) می باشد. برخی از غشاهای سیمانی در برابر فشارهای هیدرواستاتیک بسیار بالا مقاوم بوده و کمترین نفوذپذیری را دارند بنابراین می توانند در صورت نیاز با یک سیستم پوشش محافظتی پوشش داده شده یا رنگ آمیزی گردند.