کفپوش های صنعتی نقش مهمی در حفاظت از ساختمان‌ها و فضا های کاری و همچنین ایجاد زیبایی و حفظ نظافت آنها دارد. در هر یک از فضا های صنعتی ، ورزشی ، بهداشتی و بیمارستانی و ... با توجه به نوع فعالیت‌های مرتبط، الزامات متفاوتی برای انتخاب و اجرای کفپوش وجود دارد؛ از سوی دیگر با توجه به تغییر نوع فعالیت در طول زمان الزامات مورد نیاز برای اجرای کفپوش نیز ، نیاز به تجدیدنظر و بروزرسانی دارد.
کفپوش آسیب‌دیده یا نامناسب باعث کاهش کارآیی، ایجاد جراحت‌‌های فردی و ایجاد شرایط کاری ناخوشایند و غیربهداشتی خواهد شد. هزینه اجرای مجدد کفپوش به دلیل تخریب، نامناسب بودن و یا فقدان بهره‌وری قطعا کاربر را متقاعد خواهد ساخت که در اولین مرحله انتخاب، مناسب‌ترین نوع کفپوش را برگزیند. به همین منظور درک درست از محیط کار و فعالیت ، انجام بهترین طراحی ممکن و انتخاب مناسب‌ترین محصول در اجرای کفپوش بسیار حائز اهمیت است.
در صنایع مختلف، پارا متر های گوناگونی در کفسازی و اجرای کفپوش نقش دارد ، نظیر مقاومت به ضربه، بار و سایش، عملکرد آنتی‌استاتیک، مقاومت شیمیایی و حرارتی و راه‌اندازی سریع و کارآمد سیستم کفپوش و ... متفاوت است. بنابراین ارائه راهکارهایی در جهت برآورده‌سازی این الزامات فنی که در تطابق با قوانین ملی و جهانی بوده و در عین حال به بهترین نحو در برطرف‌سازی مشکلات و موانع موجود عمل نماید، بر عهده گروه‌های متخصص است.
عدم چسبندگی مخلوط‌های سیمانی جدید به مخلوط‌های سیمانی قدیمی یکی از مسائل کارگاهی قابل توجه و نگران کننده برای دست‌اندرکاران عمده پروژه های عمرانی می‌باشد. محل‌های قطع بتن‌ریزی (درزهای اجرایی و سرد) همواره از این نظر در کانون توجه قرار داشته‌اند. این مقاطع ضعیف صدمات جبران ناپذیری به مقاومت و دوام سازه وارد نموده و شدت پدیده خوردگی در این مقاطع زیاد خواهد بود که باعث خسارت‌های اقتصادی و در نتیجه کاهش عمر مفید سازه می‌گردند.
یکی از مهمترین نکات فنی که تمامی سازندگان سازه‌های بتنی باید به آن توجه داشته باشند موضوع بسیار پر اهمیت کیورینگ یا عمل‌آوری بتن می‌باشد.
توجه داشته باشید اگر بتنی را با بهترین مصالح و مواد افزودنی بتن متناسب طراحی کنیم، با دقیق‌ترین شکل و لحاظ نمودن نهایت حساسیت‌های مرتبط بسازیم و به بهترین شکل اجرا کنیم اما عمل‌آوری آن درست انجام نشود نتیجه کار با بتن‌های غیرحرفه‌ای کاملا یکسان خواهد بود.
از گذشته دور به دلایل مختلف فنی و اقتصادی از بتن و سازه‌های بتنی برای ذخیره ( نگهداری) و نیز هدایت و انتقال آب استفاده شده است. لذا محدودیت‌های اجرایی بتن و عوامل کارگاهی همواره طراحان را بر آن داشته تا با تکنیک‌های خاص یکپارچگی سازه بتنی را حفظ نموده و برای جلوگیری از بروز نشت و هدر رفت آب روش‌های ابتکاری و تجربی خاصی را به کار گیرند.
