ثابت­ سازی تجهیزات و بیس­ پلیت سازه ­های فلزی در محل اتصال به پایه ستون­ ها، نیازمند بررسی شرایط اختلاط، جایدهی و نحوه استفاده از انواع گروت است. برای مثال گروت در محل نصب یک تجهیز ممکن است نیاز به بالا بردن یا پایین رفتن داشته باشد تا با سایر تجهیزات تراز شود. هدف استفاده کلی ثابت سازی این است که فاصله ها را پر کنیم و اجازه ندهیم ماشین الات و یا ستون­های فلزی بصورت غیر ایمن و یا تثبیت نشده باقی بمانند.

تجهیزات و ماشین­آلاتی که نیاز به تکیه­ گاه یکنواخت دارند را نمی­ توان مستقیماً روی سطوح بتنی تمام شده قرار داد. هم سطح بتن و هم پایه ماشین دارای غیریکنواختی­ هایی هستند که منجر به مشکلات تراز و غلظت بار تحمل می­ شود. موادی که در جهت انتقال بار بیشتر مورد استفاده قرار می­ گیرند، گروت­ های سیمانی و اپوکسی هستند. 

این مقاله براساس استاندارد ACI 351.4 درخصوص الزامات گروت سیمانی قابل اجرا در مقاطع بین فونداسیون و تجهیزات یا ماشین آلات ایستا می باشد. از جزئیات این استاندارد می توان برای تکمیل اسناد قرارداد و الزامات مورد نیاز برای امور پیمانکاری نیز استفاده کرد.

الزامات مربوط به اجرای گروت اپوکسی بین فونداسیون ها و پایه های تجهیزات و ماشین آلات که به طور کلی شامل الزامات مربوط به ماده، قرارگیری در مقطع (اجرا) و کنترل کیفیت است. ACI 351.5 استانداردی است که در صورت وجود مغایرت درآزمایش‌ها، می‌توان نتایج را بوسیله آن کنترل کرد. این استاندارد، مقادیر را بر حسب واحد اینچ-پوند بیان می‌کند که در سیستم SI نیز موجود است. 

محل کاربرد گروت های مقاوم در برابر حرارت، در هنگام جایگذاری و نصب صحیح صفحات تکیه‌گاه بر روی فونداسیون ‌در سازه‌های فولادی و ماشین‌آلات ایستا یا با ارتعاش محدود در مواردی که گرمای ناشی از بهره برداری از دمای کاربری گروت های معمول بالاتر است، می‌باشد. این نوع از گروت ها با فرمولاسیون ویژه خود، ممکن است حاوی سیمان بوده و الزامات مربوط به گروت های پایه سیمانی نرمال را نیز مشمول شوند. در این مقاله به صورت خلاصه به معرفی برخی از آزمون های مربوط به گروت های مقاوم حرارتی پایه سیمانی پرداخته می شود.

پركردن فضاهاي خالي زير بيس پليت‌ها و نصب ماشین‌آلات ایستا، جایگذاری و نصب صحیح صفحات تکیه‌گاه (Base Plate) بر روی فونداسیون ‌در سازه‌های فولادی و ماشین‌آلات ایستا یا مرتعش یکی از مراحل حساس و دقیق اجرایی می‌باشد.

آیین نامه انجمن بتن امریکا ACI 351.1R-12 اطلاعات جامعی در رابطه با موضوع گروت‌ریزی بین فونداسیون‌ها و صفحات تکیه‌گاه ها برای نصب ماشین‌آلات سنگین ارائه نموده است. این آیین‌نامه که بر اساس گزارش‌ها و داده‌های تولیدکنندگان و تجربه علمی نمایندگان فنی و کاربران تهیه شده است، لزوم به‌کارگیری انواع گروت را برای عملیات نصب و ثابت‌سازی به شرح زیر تبیین می‌نماید:

الزامات و محدودیت های اجرایی یا وجود برخی نواقص کیفیتی در سطوح بتنی تکیه‌گاه ماشین‌آلات منجر به بروز مشکلاتی در تراز نمودن تجهیز و تحمل بارهای وارده می­گردد. بنابراین اعمال دقت زیاد در تراز نمودن تکیه گاه تجهیزات و ماشین‌آلات نیازمند تامین تمهیدات خاصی می باشد. به همین دلیل صفحات تکیه‌گاهی یا بالشتک‌ها را با استفاده از لایی‌گذاری یا سایر روش‌های اجرایی مرتبط با دقت تراز نموده و سپس فضای خالی باقیمانده مابین صفحات و فونداسیون با استفاده از مواد مهندسی جهت انتقال بار پر می‌شود. 

بر اساس تعاریف این آیین‌نامه عمده مواد قابل استفاده برای انتقال بارهای وارده به فونداسیون، گروت‌های توانمند سیمانی و گروت های اپوکسی می‌باشند.

گروت اپوکسی بواسطه فرمولاسیون خاصی که دارد، کیفیت و مقاومت بیشتری نسبت به گروت سیمانی دارد. این نوع گروت را به دلیل سیال بودن، می توان در نقاط دور از دسترس به آسانی اجرا نمود. گروت اپوکسی از سیمان، سنگدانه، فیلرها، الیاف، رزین، هاردنراپوکسی و افزودنی های دیگر ساخته شده اند و مقاومت بالایی در برابر فشار های دینامیکی و نیرو های خمشی برشی دارد. این نوع گروت عموما در نصب و ثابت سازی ماشین‌آلات و تجهیزات سنگین که تحت فشارهای استاتیکی بالایی هستند و ماشین آلات دینامیکی و ایستا که در پالایشگاهها، نیروگاهها و پتروشیمی استفاده می‌شود، کاربرد دارد. جهت کنترل کیفیت و بررسی الزامات ضروری گروت‌های اپوکسی تولید شده میتوان به استانداردهای  ,BS 6319 ASTM-C579 و ASTM C307 اشاره کرد.

 فرآیند پخت و به گیرش رسیدن این گروت همواره با حرارت زایی بالایی همراه است؛ لذا ممکن است اجرا در مقاطع بزرگ و یا ضخامت‌های زیاد، باعث ایجاد ترک‌هایی در گروت اپوکسی شود.

در این مقاله در خصوص آماده سازی سطوح و قالب‌ها برای گروت ریزی فونداسیون ماشین آلات و صفحات ستون سخن گفته خواهد شد. تولیدکنندگان گروت‌های اپوکسی ممکن است این مطالب را اصلاح یا تکمیل نمایند. پیمانکاران نصب نیز می‌بایست مجهز به میکسرها،  تجهیزات جایدهی و همچنین نیروی انسانی متناسب با حجم گروت ریزی بسته به زمان اجرا و براساس دمای محیط، تجهیزات و مواد باشند. 

جایگذاری و نصب صحیح تجهیزات (Base Plate) بر روی فونداسیون ‌در سازه‌های فولادی و ماشین‌آلات ایستا یا نیمه مرتعش یکی از مراحل حساس و دقیق اجرایی می‌باشد. توجه و محاسبات ویژه در خصوص تکیه‌گاه و حصول اطمینان از استحکام و تناسب عملکرد تکیه گاه با نیازهای تمامی ‌سازه‌های صنعتی، ماشین‌آلات و تجهیزات و ساختمان‌ها همواره مد نظر طراحان و مجریان پروژه‌های عمرانی و صنعتی بوده است. با توجه به شرایط محیطی و دمایی می‌بایست نکات اجرایی به جهت آماده سازی سطح به جهت پر نمودن فضای خالی بین بیس پلیت و فونداسیون رعایت نمود.

طبق تعریف ACI گروت سیمانی ، یک مخلوط متشکل از مواد سیمانی و آب، با یا بدون سنگدانه که به صورتی تولید و نسبت بندی شده است که مخلوطی با قوام و بدون جداشدگی را به دست بدهد. این قوام می‌تواند شامل اجزای دیگری (همانند پلیمرها) اما با همان قوام باشد.

محل کاربرد گروت‌ها‌‌ی سیمانی، در هنگام جایگذاری و نصب صحیح صفحات تکیه‌گاهBase Plate  بر روی فونداسیون ‌در سازه‌های فولادی و ماشین‌آلات ایستا می‌باشد. الزامات و محدودیت‌ها‌‌ی اجرایی یا وجود برخی نواقص کیفیتی در سطوح بتنی تکیه‌گاه ماشین‌آلات منجر به بروز مشکلاتی در تراز نمودن تجهیز و تحمل بارهای وارده می‌گردد. بنابراین اعمال دقت زیاد در تراز نمودن تکیه گاه  Base Plateتجهیزات و ماشین‌آلات نیازمند تامین تمهیدات خاصی می‌باشد. به همین دلیل صفحات تکیه‌گاهی یا بالشتک‌ها را با استفاده از لایی‌گذاری یا سایر روش‌های اجرایی مرتبط با دقت تراز نموده و سپس فضای خالی باقیمانده مابین صفحات و فونداسیون با استفاده از مواد مهندسی جهت انتقال بار پر می‌شود.