بسته به شرایط ژئوتکنیکی محل، فونداسیون تجهیزات را می توان بر روی خاک، سنگ، شمع یا پایه‌های حفر شده نگه داشت. پیمانکار اجرایی آماده سازی زیرسطحی را انجام می‌دهد و کارشناس ژئوتکنیک آن را تأیید میکند. مطابق با پیشرفت کار، تنظیمات لازم انجام می شود. محل اجرا به روشی منطبق با طراحی و با توجه خاص به خواص مهندسی خاک آماده شده است. تراکم یا تحکیم خاک های نرم معمولاً برای افزایش ظرفیت باربری و کاهش پتانسیل نشست پی استفاده می‌شود.

در بسیاری از موارد، خاک‌های نامناسب برداشته می‌شوند و با مواد سالمی که برای برآورده ساختن الزامات طراحی متراکم شده، جایگزین می‌شوند. زمانی که اصلاح یا جایگزینی خاک‌ها عملی نیست، می توان از شمع ها یا پایه های حفر شده برای گسترش پی به خاک یا سنگ مناسب استفاده کرد.

آماده سازی و بهسازی زیرسطحی خاص

پیمانکار باید محل را مطابق با مفروضات و پارامترهای مورد استفاده در پروژه آماده کند. تجزیه و تحلیل پایه آماده‌سازی زیرسطحی خاص و درمان مربوطه ممکن است به یک یا چند مورد از دلایل زیر مورد نیاز است:

• اگر گمانه‌های ایجاد شده، آزمایش‌های میدانی و مشاهدات و همچنین تست‌های آزمایشگاهی بعدی، ضرورت بهسازی زیرسطحی را تعیین می‌کنند.
• اگر گمانه‌ها شرایط و بی‌نظمی‌های غیریکنواخت و ناهمگن را نشان دهند که نیاز به ترمیم‌های محلی دارد. و
• اگر بررسی دقیق گمانه‌های فونداسیون، شرایطی غیر از شرایط تعمیم داده شده از گمانه‌ها را نشان دهد، در نتیجه نیاز به آماده سازی و ترمیم ویژه، عموماً دارای ماهیت موضعی است. شرایط غیر یکنواخت می‌تواند منجر به نشست غیریکنواخت یا کج شدن فونداسیون شود.

آماده‌سازی‌های زیرسطحی و بهسازی معمول برای شرایط فوق‌الذکر عبارتند از:

• شیب‌های ناپایدار حفاری - شیب های ناپایدار ممکن است با صاف کردن شیب، پله بندی، آبگیری، بندکشی، انجماد، تزریق با دوغاب های شیمیایی، تثبیت شوند.

• چینه‌بندی - از حفاری‌هایی با شیب‌های موازی با جهت چینه‌بندی، با صاف کردن شیب یا با ایجاد پایه‌های مناسب اجتناب می‌شود.

• حفاری مرطوب - در طول ساخت و ساز، آب های زیرزمینی به طور معمول در زیر کف حفاری پایین می‌آیند. معمولاً از پمپ های چاه عمیق یا نقاط چاه استفاده می شود.
• وجود مواد آلی یا رس‌های نرم تثبیت نشده - همه مواد آلی و رسهای نرم معمولاً حذف می شوند و با پرکننده مناسب و متراکم شده جایگزین می‌شوند که ویژگی‌های مورد نظر را برای عملکرد مناسب فونداسیون فراهم می کند. همچنین، می توان از پایه های شمع بندی یا حفاری برای حمل بارهای پی به لایه های تحمل کننده گمانه زدن استفاده کرد.
•  سنگ شکافدار - وسعت شکاف ها ارزیابی می شود تا مشخص شود که آیا به درمان اصلاحی نیاز است یا خیر. از ارزیابی، ارائه‌دهنده خدمات ژئوتکنیکی می‌تواند راه‌حل‌های مناسبی را برای برخی از انواع شکاف‌ها، مانند تزریق فشاری یا لنگر سنگ، توصیه کند.

​

تلرانس های قرارگیری فونداسیون

تلرانس‌های قرارگیری پایه تا حد زیادی به نوع تجهیزات پشتیبانی شده بستگی دارد و توسط مهندسان در نقشه ها یا مشخصات مشخص می‌شود. پیمانکار باید در هنگام بتن ریزی از الگوهایی برای پشتیبانی از انکر بولت ها و سایر جاسازی هایی که باید دقیقاً در محل قرار گیرند استفاده کند.

• اشکال و شمع‌ها

الزامات عمومی برای قالب ها – قالب‌ها و پایه ها برای ساخت فونداسیون های بتنی باید از توصیه های ACI ۳۴۷R پیروی کنند. در صورت لزوم، مفاد ACI ۳۰۱ باید مشخص شود.

شمع‌بندی- شمع‌بندی بايد بارهاي بتن، بارهاي ضربه اي و بارهاي موقت ساختماني را تحمل كند. برای حفظ نیروهای جانبی ممکن است به مهاربندی عرضی و طولی نیاز باشد.

سیستم های اتصال و قالب برای فونداسیون‌های بزرگ مرتفع- سیستم های قالب بندی موقت عموماً برای پی های بزرگ مرتفع استفاده می شوند. کمتر، سیستم های دائمی ممکن است برای کاربردهای خاص استفاده شوند. 

توالی درزهای ساخت و ساز

ابعاد بسیاری از فونداسیون‌های تجهیزات به صورتی می‌باشد که در یک مرحله بتن ریزی امکان اجرا ندارند. درزهای سازه فونداسیون‌های بزرگ را به واحدهای کوچکتر تقسیم می‌کنند. تقسیم بندی سازه‌های بزرگ توسط درزهای سازه ای همچنین به کاهش گرمای داخلی هیدراتاسیون در بتن و ترک های انقباض در پی کمک می کند. برای به دست آوردن حداکثر سود، پیمانکار باید قطعات پی متناوب را قرار دهد و اجازه دهد تا قبل از قرار دادن قطعات میانی، خشک و جمع شوند.

گروت ریزی

انواع گروت - دو نوع پایه گروت وجود دارد: گروت‌های سیمانی (پایه سیمانی) و گروت‌های پلیمری (پایه اپوکسی). گروت‌های سیمانی قیمت کمتری دارند، اما گروت‌های اپوکسی مقاومت بیشتری در برابر مواد شیمیایی، ضربه و بارهای ارتعاشی دارند.

کاربردها – ACI 351.1R حاوی جزئیاتی در مورد کاربرد گروت‌ها است. در تعیین نوع گروت، مهندس باید ویژگی‌های مختلف هر نوع گروت را همراه با محدودیت‌های میدانی در نظر بگیرد و آن‌ها را با الزامات خاص کار مطابقت دهد. در ارزیابی اینکه کدام گروت سیمانی باید استفاده شود، مهندس باید کارایی گروت و خواص فیزیکی آن را در نظر بگیرد: تغییر حجم؛ مقاومت فشاری زمان کار؛ ثبات؛ و تنظیم زمان کارشناس اجرایی در ارزیابی گروت های اپوکسی علاوه بر خزش و اثرات تغییرات حجمی ناشی از دما، باید همان عوامل ذکر شده را در نظر بگیرد.

کارشناس اجرایی باید طراحی پایه تجهیزات، دسترسی به محل تزریق، فاصله‌های ارائه شده برای دوغاب و طراحی انکر بولت‌ها را بررسی کند. بیشتر گروت‌های موجود در بازار، مواد پیش‌آمیخته و بسته‌بندی شده هستند و حاوی دستورالعمل‌های سازنده در مورد آماده‌سازی سطح، قالب‌بندی، اختلاط، قرار دادن و مراحل کیورینگ هستند. 

منابع

ACI 351.2R